Πώς να κερδίσεις έναν Καρκίνο: Το μυστικό για να μπεις στην καρδιά του

Το πρώτο και βασικότερο βήμα για να του τραβήξεις την προσοχή είναι να του μιλήσεις συναισθηματικά, αλλά χωρίς βαρύγδουπες δηλώσεις. Μοιράσου κάτι δικό σου, μία ανάμνηση, μια μικρή ευαισθησία, ακόμα κι ένα αστείο περιστατικό με δόση αυτοσαρκασμού. Ο Καρκίνος προσέχει τους ανθρώπους που έχουν βάθος αλλά και φως – και ειδικά αυτούς που το δείχνουν χωρίς να προσπαθούν να αποδείξουν τίποτα.

Πώς να κερδίσεις έναν Καρκίνο λοιπόν; Κάνε τον να νιώσει ότι είσαι παρών/ούσα. Όχι μόνο σωματικά, αλλά και πνευματικά. Παρατήρησέ τον, θυμήσου τι σου είπε προχθές για την παιδική του φίλη ή για το φαγητό που του φτιάχνει η μητέρα του όταν είναι στενοχωρημένος. Όταν νιώσει ότι κάποιος τον βλέπει ολόκληρο, χωρίς να βιάζεται να τον ξετυλίξει, τότε αρχίζει σιγά-σιγά να ξεδιπλώνεται. Είναι σαν εκείνο το τσάι που θέλει το χρόνο του για να βγάλει το άρωμά του – δεν είναι για μικροκύματα.

Ταυτόχρονα, όμως, μην υποτιμάς το χιούμορ του. Ναι, μπορεί να δείχνει εσωστρεφής ή "μαζεμένος", αλλά αν του πετάξεις μια ανατροπή στη συζήτηση ή αν του πεις κάτι λίγο έξω από τα αναμενόμενα, θα σου χαρίσει εκείνο το μισό χαμόγελο που λέει: σε βλέπω. Του αρέσουν οι άνθρωποι που μπορούν να παίξουν με τις λέξεις, να αλλάξουν θέμα με φυσικότητα και να φέρουν μαζί τους έναν αέρα φρεσκάδας. Αν τον κάνεις να σκεφτεί κάτι που δεν είχε ξανασκεφτεί, ή να γελάσει όταν δεν το περίμενε, έχεις ήδη ανέβει στην κορυφή της προσωπικής του λίστας.

Μην τον πιέσεις να ανοιχτεί γρήγορα. Είναι σαν εκείνα τα παλιά συρτάρια που κολλάνε λίγο και χρειάζονται απαλό τράβηγμα. Αν πας με φόρα, θα σπάσει το χερούλι. Κάνε ένα βήμα και περίμενε να κάνει κι εκείνος ένα – η μεταξύ σας σύνδεση χτίζεται με ρυθμό που δεν υπακούει σε χρονόμετρα. Πώς να κερδίσεις έναν Καρκίνο; Με υπομονή, διαίσθηση και παρουσία – αυτή την ήσυχη αλλά σταθερή παρουσία που λέει “είμαι εδώ και βλέπω αυτό που είσαι, όχι αυτό που δείχνεις”.

Αυτό που του κάνει εντύπωση δεν είναι μόνο η συναισθηματική σου διαθεσιμότητα, αλλά και η ικανότητά σου να χειρίζεσαι την καθημερινότητα με ευστροφία και προσαρμοστικότητα. Αν, για παράδειγμα, μπορείς να τον ακούς με ουσιαστικό ενδιαφέρον και πέντε λεπτά μετά να γελάς με μια έξυπνη παρατήρηση για το διπλανό τραπέζι, του δημιουργείς ένα αίσθημα οικειότητας και ταυτόχρονα ανανέωσης. Μια αίσθηση ότι μπορεί να αφεθεί, χωρίς να βαλτώσει. Ένα βλέμμα που του λέει “δεν είμαι εδώ για να σε αναλύσω – είμαι εδώ για να σε καταλάβω”.

Φυσικά, υπάρχουν και πράγματα που τον απωθούν. Αν δεν ξέρεις πώς να κερδίσεις έναν Καρκίνο, ξεκίνα με το να μην τον ειρωνευτείς ποτέ για κάτι που ένιωσε. Αν υποτιμήσεις τα συναισθήματά του ή αν του συμπεριφερθείς σαν να υπερβάλλει, κλείνει το καπάκι και πάει για βραδινό με τον εαυτό του. Το ίδιο ισχύει και για την απότομη αλλαγή τόνου ή την υπερβολική πίεση – δεν αντέχει να του χτυπάς την πόρτα κάθε πέντε λεπτά να βγει. Άσε τον να σε εμπιστευτεί μόνος του. Όταν το κάνει, όμως, θα σε κοιτάζει με εκείνο το βλέμμα που λέει: σ’ έχω επιλέξει γιατί είσαι το δικό μου ασφαλές λιμάνι.

Στο τέλος της ημέρας, το μυστικό είναι να του προσφέρεις κάτι που να τον αγγίζει, αλλά και να τον κινητοποιεί. Κάτι να του θυμίζει σπίτι, αλλά να του ψιθυρίζει και ταξίδι. Και κάπου εκεί, μέσα στο βλέμμα του που κρύβει θάλασσες και στο χαμόγελο που ανοίγει διάπλατα, θα καταλάβεις ότι τον έχεις κερδίσει. Πώς να κερδίσεις έναν Καρκίνο λοιπόν; Ίσως με λιγότερα λόγια και περισσότερη κατανόηση. Ίσως με λιγότερες υποσχέσεις και περισσότερες στιγμές. Πες μου όμως, εσύ... ποιο είναι εκείνο το βλέμμα που σε κάνει να νιώθεις ότι αξίζει να μείνεις;