Γιατί χωρίζει ο Τοξότης; Όταν το βέλος της ελευθερίας στρέφεται προς την έξοδο…

Μόνο που ακούς τη λέξη Τοξότης, νιώθεις έναν αέρα να φυσά, μια φλόγα να πετάριζει, ένα βέλος να πετά ελεύθερο στον ουρανό, προς το άγνωστο. Είναι εκείνο το ζώδιο που, ακόμα και σε ένα μικρό δωμάτιο, καταφέρνει να σου δείξει τον ορίζοντα μέσα από το παράθυρο. Με κυβερνήτη τον Δία, κουβαλά το αίσθημα του "μεγάλου ταξιδιού", της αναζήτησης νοήματος και, φυσικά, την αδιαπραγμάτευτη αγάπη του για την ελευθερία.

Όμως, τι γίνεται όταν αυτό το φλογερό πλάσμα, το γεμάτο περιπέτεια και θετική ενέργεια, αποφασίσει να ρίξει αυλαία στη σχέση του; Ποιο είναι το σημείο βρασμού, εκείνη η στιγμή που ο Τοξότης βγάζει τα παπούτσια του συντρόφου από τη βαλίτσα του και τα αφήνει στο κατώφλι με ένα χαμόγελο… και μια μικρή υπόκλιση;

Κατ’ αρχάς, πρέπει να καταλάβουμε ότι ο Τοξότης λειτουργεί με έναν συνδυασμό παρόρμησης και φιλοσοφικής ανάγκης για νόημα. Δεν του αρκεί μια σχέση που απλώς "λειτουργεί". Πρέπει να την αισθάνεται. Να τον εμπνέει, να τον εξελίσσει, να έχει εκείνο το άρωμα ελευθερίας μαζί με λίγη (αλλά όχι καταπιεστική) δέσμευση. Αν δεν νιώθει ότι "ταξιδεύει" μέσα στη σχέση –και όχι σε κλουβί με θέα– τότε θα αρχίσει να στριφογυρνάει σαν γάτα που της στέρησες το παράθυρο.

Και κάπου εκεί, χωρίς πολλές ανακοινώσεις, αρχίζει να απομακρύνεται. Το βλέπεις στο βλέμμα του που πλέον κοιτάει πιο πέρα από εσένα. Αρχίζει να μιλάει λιγότερο για "εμάς" και περισσότερο για "εγώ". Το παρατηρείς στις μικρές λεπτομέρειες: το άγγιγμά του που γίνεται πιο σπάνιο, τα μάτια του που δεν στέκονται στο πρόσωπό σου όσο παλιά. Ίσως να αισθανθείς ότι η φωνή του δεν έχει πια εκείνη τη θέρμη όταν λέει το όνομά σου και θα νιώσεις εκείνο το "κάτι" που λείπει πια από τις αγκαλιές σας – σαν ένα πουλόβερ που έχασε τη μυρωδιά του.

Ο Τοξότης δεν φεύγει απαραίτητα επειδή τον έκανες κάτι "κακό". Μπορεί να φύγει γιατί ένιωσε πως σταμάτησες να εξελίσσεσαι – κι αυτό, για εκείνον, είναι σαν να βλέπει ένα φυτό που μαραίνεται. Ένα άλλο στοιχείο που μπορεί να του ανάψει τον διακόπτη της εξόδου είναι η απουσία πνευματικής σύνδεσης. Αν δεν μπορεί να κάνει εκείνες τις ατέρμονες συζητήσεις στις 3 το πρωί για το νόημα της ζωής, τα ταξίδια στο Περού και την πιθανότητα ύπαρξης εξωγήινων, τότε νιώθει ότι κάτι έχει χαθεί.

Προσθέτουμε τώρα στο μείγμα μια δόση βαθιάς συναισθηματικής διαισθητικότητας – ένα στοιχείο που δεν αποδίδεται συχνά στον Τοξότη, αλλά υπάρχει, ειδικά όταν ενεργοποιείται από εσωτερικούς μηχανισμούς άμυνας. Αν αρχίσει να αισθάνεται ότι κάτι του κρύβεις ή ότι δεν είσαι "ολόκληρος" μαζί του, χάνει την πίστη του. Κι εκεί που γελούσε με τα μάτια, τώρα παρατηρεί – υποπτεύεται – αναλύει σιωπηλά.

Επίσης, μην ξεχνάμε: ο Τοξότης θέλει αλήθεια. Όχι στρογγυλεμένη, ούτε διακριτικά ωραιοποιημένη. Αν νιώσει ότι του παρουσιάζεις μια ψεύτικη εκδοχή του εαυτού σου, θα νιώσει εξαπατημένος. Σαν να παρήγγειλε σε ταβέρνα μουσακά και του σέρβιραν λαζάνια με φέτα από πάνω. Καμία σχέση. Ο χωρισμός δεν θα αργήσει.

Σαν άνθρωπος που αγαπά το φως και την αυθεντικότητα, αποφεύγει τα "δράματα" αλλά όχι πάντα με επιτυχία. Γιατί όταν πληγωθεί, ενεργοποιούνται μέσα του πιο σκοτεινοί μηχανισμοί. Εκεί, η τάση για έλεγχο των απόψεων, έμμονη σκέψη, και συναισθηματικό βάθος – που δεν μοιάζει με τίποτα από τα συνηθισμένα – μπορεί να βγει στην επιφάνεια. Και τότε, ο ίδιος που χθες σου πρότεινε να πάτε ταξίδι χωρίς χάρτη, σήμερα δεν απαντά στα μηνύματα και σκρολάρει στα κοινωνικά δίκτυα με αδιάφορο βλέμμα.

Ο Τοξότης, παρότι παρορμητικός, δεν χωρίζει ελαφρά τη καρδία. Συνήθως έχει προσπαθήσει εσωτερικά να δώσει ευκαιρίες, ακόμα κι αν δεν το είπε. Αν όμως νιώσει πως η σχέση του έχει πάψει να είναι περιπέτεια και έχει μετατραπεί σε μάχη χαρακωμάτων ή ψυχολογικό escape room, τότε πατάει το κουμπί της εξόδου – και πιθανότατα το κάνει χαμογελώντας. Όχι από κακία, αλλά από ανακούφιση.

Μη νομίζεις όμως ότι ο χωρισμός για τον Τοξότη είναι απλή υπόθεση. Όταν έχει επενδύσει, πονάει βαθιά – μόνο που δεν το δείχνει όπως άλλοι. Εκείνος θα το ρίξει σε ένα ταξίδι, μια νέα ιδέα, ένα καινούργιο project. Και κάθε φορά που θα βλέπει κάτι που του θυμίζει εσένα, θα χαμογελάει με εκείνο το χαρακτηριστικό "ήταν ωραία όσο κράτησε" και θα συνεχίζει.

Σε κάθε περίπτωση, ο Τοξότης είναι ζώδιο που χρειάζεται νόημα, ενθουσιασμό και ελευθερία για να ανθίσει σε μια σχέση. Αν αυτά δεν υπάρχουν – ή αν του τα στερήσεις – τότε θα σε αφήσει για να τα ξαναβρεί, κάπου ανάμεσα στα σύννεφα, στους χάρτες και στις σελίδες ενός νέου βιβλίου που ίσως αρχίζει με τη φράση: "Κάποτε, υπήρχε μια αγάπη που δεν μπόρεσε να μείνει…"

Θες να καταλάβεις τον Τοξότη; Σκέψου ένα βέλος. Δεν μπορεί να μείνει ακίνητο. Αν το κρατήσεις πολύ, χάνει τη δύναμή του. Πρέπει να το αφήσεις να φύγει – και αν είναι γραφτό, θα κάνει κύκλο και θα ξαναγυρίσει. Ή, τουλάχιστον, θα σου στείλει καρτ-ποστάλ απ’ όπου κι αν βρίσκεται.