Πώς επικοινωνεί συναισθηματικά ο Κριός στον έρωτα;

Αν μπορούσαμε να περικλείσουμε την έννοια της συναισθηματικής επικοινωνίας σε μια φωτιά που άλλοτε σιγοκαίει κι άλλοτε φλέγεται ανεξέλεγκτα, τότε μιλάμε για έναν τύπο που δεν κάθεται ποτέ ήσυχος — ναι, εκείνον που αγαπάει με όλο του το σώμα, την καρδιά και τη ματιά του. Δεν λέει πολλά, αλλά κάνει πολλά. Είναι ο εραστής που σου χτυπάει την πόρτα με μια μπουκάλα κρασί και βλέμμα που καίει, αλλά το ίδιο βράδυ μπορεί να σε ρωτήσει “τι έχεις;” και να το εννοεί πραγματικά, όχι για να ανοίξει συζήτηση, αλλά γιατί κάτι διαισθάνθηκε. Γιατί, βλέπεις, το πάθος του δεν είναι τυφλό. Είναι ένστικτο, αλλά και διαίσθηση.

Αυτός ο τύπος στον έρωτα δεν χαρίζεται. Αν νιώσει κάτι, στο δείχνει χωρίς πολλά-πολλά. Θέλει να το ζήσεις μαζί του, να το καταλάβεις χωρίς μεταφραστικά βοηθήματα. Δεν τα κρατάει μέσα του — αυτό που νιώθει, το εκφράζει με τον τρόπο που θα έβγαζες μια μπλούζα που σε στενεύει: απότομα, με ανακούφιση και χωρίς ντροπή. Είναι ο άνθρωπος που, αν νιώσει παραμέληση, θα σου πει “μου λείπεις” σαν να λέει “μου λείπει το οξυγόνο”. Και δεν θα περιμένει να το καταλάβεις δια της αφής. Θα το πει. Θα το δείξει. Θα στο πετάξει στα μούτρα με ένα βλέμμα που σε καρφώνει μέχρι το κόκαλο.

Όμως, δεν είναι απλός. Δεν είναι μόνο ένας παρορμητικός εραστής της στιγμής. Μέσα του υπάρχει και μια λεπτή ευαισθησία που δε φαίνεται πάντα. Είναι εκείνη η πλευρά που, όσο εύκολα ανάβει, άλλο τόσο εύκολα βουτά σε έναν ωκεανό συναισθημάτων χωρίς να το καταλάβει κανείς — ούτε κι ο ίδιος. Και μέσα σ’ αυτόν τον ωκεανό μπορεί να βρει το πιο μικρό σου τραύμα και να το αγκαλιάσει, χωρίς να πει κουβέντα. Γιατί έχει κι αυτή την αθόρυβη γλώσσα των συναισθημάτων, εκείνη που δεν χρειάζεται φωνή αλλά μια απλή αφή στον ώμο ή ένα “σε σκέφτομαι” την ώρα που εσύ πνίγεσαι στον καναπέ με το πάπλωμα μέχρι το κεφάλι.

Δεν είναι πάντα εύκολος στην επικοινωνία. Όταν θυμώσει, εκρήγνυται σαν φούρνος μικροκυμάτων με μεταλλικό κουτάλι μέσα — κι άντε μετά να τον μαζέψεις. Αλλά του περνάει. Δεν κρατάει κακία. Πιο πολύ θα τον δεις να ρίχνει έναν εσωτερικό μονόλογο στο ντους παρά να σε μπλοκάρει από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κι αν πεις μια κουβέντα με ειλικρίνεια και λίγη τρυφερότητα, μαλακώνει σαν φρυγανιά σε γάλα. Ναι, τόσο εύκολα — κι ας δείχνει σκληρός.

Του είναι δύσκολο να περιμένει. Αν έχει κάτι να σου πει, θα σου το πει τώρα. Αν νιώθει ότι δεν παίρνει το ίδιο που δίνει, θα στο πει με το βλέμμα του και μετά θα ξεχαστεί, αλλά όχι επειδή δεν το ένιωσε βαθιά — απλώς επειδή δεν ξέρει πώς να σταθεί πολλή ώρα μέσα στο συναίσθημα χωρίς να βγει να πάρει αέρα.

Κι όμως, την ίδια στιγμή μπορεί να σε νιώσει πιο καλά απ’ τον ίδιο του τον εαυτό. Αν κρυώνεις, θα στο πει πριν καν πιάσεις τη ζακέτα. Αν είσαι αλλού, θα το καταλάβει απ’ τον τρόπο που θα ακουμπήσεις το φλιτζάνι στο τραπέζι. Αν έχεις πνιγεί μέσα σου, θα το αισθανθεί. Είναι ο άνθρωπος που διαβάζει τη “σιωπή” σου με ακρίβεια μεγαλύτερη κι από μεταφραστική μηχανή. Κι όχι απλώς για να ξέρει τι συμβαίνει — αλλά για να σου σταθεί. Να γίνει μαξιλάρι, κουβέρτα και κασκόλ. Όχι γιατί πρέπει. Γιατί έτσι νιώθει.

Το ωραίο με αυτόν τον τύπο είναι πως όσο φλογερά σε κυνηγά στην αρχή, άλλο τόσο τρυφερά μπορεί να κάτσει δίπλα σου στον καναπέ και να δει κάθε επεισόδιο της σειράς που αγαπάς — ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνει τίποτα από την πλοκή. Το κάνει γιατί θέλει να σε δει να χαμογελάς. Θέλει να νιώσει μαζί σου. Κι αν τον κάνεις να νιώσει ότι είσαι εκεί, πραγματικά εκεί, τότε θα σου ανοίξει τον πιο βαθύ, ποιητικό, αληθινό εαυτό του. Αυτόν που δεν είναι μόνο πάθος και σπίθα, αλλά και ρεύμα υποθαλάσσιο — που σε παρασέρνει ήρεμα και αθόρυβα προς το φως.

Στο τέλος της ημέρας, η συναισθηματική του επικοινωνία είναι σαν να βλέπεις μια ταινία δράσης με μουσική υπόκρουση από τσέλο: έχει ένταση, έχει ρυθμό, αλλά μέσα του κρύβει και μια αβάσταχτη ευαισθησία που δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά. Είναι ο τύπος που θα σε φιλήσει σαν να μην υπάρχει αύριο, και μετά θα σε κρατήσει σφιχτά σαν να μην υπάρχει “μετά”.

Αν λοιπόν τον συναντήσεις, πρόσεξε. Μην τον περάσεις για ρηχό επειδή είναι αυθόρμητος. Και μην υποθέσεις πως είναι πάντα καλά επειδή γελάει δυνατά. Μάθε να βλέπεις πίσω από τη φλόγα — εκεί, στις σκιές του φωτός του, κρύβεται ένας κόσμος γεμάτος μουσική, αφή και βαθιά, ακατέργαστη αγάπη.