Η Παρθένος στον έρωτα: Πώς εκφράζει τα συναισθήματά της χωρίς να το φωνάζει

Αν έχεις αγαπήσει ποτέ έναν εκπρόσωπο της Παρθένου, τότε ξέρεις πως η εμπειρία μοιάζει με το να στήνεις μια σκηνή σε παραλία: ξεκινάς με μια λεπτομερή λίστα, μελετάς τον καιρό, τη φορά του ανέμου, την κλίση της άμμου... αλλά κάπου εκεί, καθώς όλα μπαίνουν στην εντέλεια, σηκώνεται ένα απρόσμενο κύμα συναισθήματος που σε πιτσιλάει, σου παίρνει την πετσέτα και σου θυμίζει ότι η ζωή δεν είναι μόνο οργάνωση, είναι και απρόβλεπτη μαγεία. Κι αυτό είναι που κάνει την Παρθένο τόσο μοναδική στον έρωτα: το πάντρεμα του νου με την καρδιά, του σχεδίου με το πάθος, του "έχω ένα Excel για τα συναισθήματά μου" με το "μπορώ να σε αγαπήσω σαν να είσαι το μοναδικό πλάσμα στον γαλαξία".

Η Παρθένος είναι βαθιά συναισθηματική — αλλά με τρόπο που δεν διαφημίζεται, δεν κάνει θόρυβο, δεν μπαίνει σε πασαρέλα συναισθηματικής έκφρασης. Είναι σαν εκείνο το εστιατόριο στη γωνία που δεν έχει τεράστια ταμπέλα ούτε neon lights, αλλά άμα μπεις, τρως το καλύτερο φαγητό της ζωής σου. Ο τρόπος που επικοινωνεί τα συναισθήματά της θυμίζει περισσότερο προσεκτικό γράψιμο σε χειρόγραφο γράμμα παρά status update σε κοινωνικά δίκτυα. Κοιτάει, παρατηρεί, αναλύει. Αν είσαι καλά, θα το καταλάβει από το πως ανέβασες τους ώμους όταν μπήκες στο δωμάτιο. Αν κάτι σε απασχολεί, δεν θα στο πει αμέσως, αλλά θα στο δείξει φτιάχνοντας σου καφέ, ή διορθώνοντας εκείνο το χαλασμένο κουμπί στο παλτό σου.

Όμως μην την περάσεις για ψυχρή ή αποστασιοποιημένη. Μέσα της υπάρχει μια καρδιά που μπορεί να λάμπει με ένταση, σχεδόν εκτυφλωτική, αρκεί να βρει το κατάλληλο κάτοπτρο. Κι όταν αυτό συμβεί, τότε η Παρθένος μπορεί να σε κατακλύσει με μια ζεστασιά που δεν την περιμένεις – σαν ηλιόλουστη μέρα στη μέση του χειμώνα. Δεν είναι απλώς ρομαντική. Είναι ρομαντική με νόημα. Δεν θα σου κάνει έκπληξη για την έκπληξη. Θα σου κάνει έκπληξη γιατί θυμήθηκε τι της είχες πει για εκείνο το παλιό βιβλίο στην τρίτη μας κουβέντα.

Επικοινωνεί με τρόπο που αγγίζει και το μυαλό και το σώμα και την ψυχή σου. Θα σου μιλήσει με λέξεις προσεκτικά διαλεγμένες, με βλέμματα που ζυγίζουν συναισθήματα και σιωπές που σημαίνουν περισσότερα από εκατό μηνύματα στο κινητό. Και ταυτόχρονα, θα θέλει να ξέρει πως νιώθεις. Όχι απλά “είσαι καλά;”, αλλά “τι χρώμα έχουν οι σκέψεις σου σήμερα;”. Είναι εκείνη που θα σε ακούσει, όχι για να σου απαντήσει, αλλά για να σε νιώσει.

Παράλληλα όμως, όσο συναισθηματική κι αν είναι, κουβαλά και ένα κομμάτι εσωτερικής σπίθας που της λέει πως "δεν θέλω απλώς να με αγαπάς, θέλω να με δεις, να με θαυμάσεις, να με εκτιμήσεις". Δεν της φτάνει η σταθερότητα – χρειάζεται και την αναγνώριση. Όχι με κραυγές και χειροκροτήματα, αλλά με ένα βλέμμα που λέει “σε βλέπω και είσαι το φως μου”. Γιατί όσο κι αν δεν το λέει, διψά να είναι μοναδική στην καρδιά σου. Αν νιώσει πως την παραμελείς ή την θεωρείς δεδομένη, μπορεί να γίνει καυστική ή να κλειστεί σε εκείνο το συναισθηματικό εργαστήριο όπου αποστειρώνει και το τελευταίο της συναίσθημα πριν στο ξαναδώσει.

Μην ξεγελαστείς απ’ την αγάπη της για την τάξη. Δεν σημαίνει ότι δεν έχει χάος μέσα της — απλώς έχει μάθει να το διπλώνει όμορφα και να το φυλάει σε κουτιά με ετικέτες. Και όταν έρθει η στιγμή, θα στο δείξει. Θα σου ανοιχτεί όπως κάποιος που ανοίγει ένα κουτί γεμάτο αναμνήσεις: με προσοχή, με τρέμουλο στα χέρια, αλλά με πλήρη εμπιστοσύνη ότι δεν θα το καταστρέψεις.

Η συναισθηματική της επικοινωνία είναι ένας συνδυασμός ακρίβειας και πάθους. Μπορεί να σου γράψει λίστα με το γιατί σ’ αγαπάει και να κλείσει με το πιο αγνό “γιατί απλά είσαι εσύ”. Μπορεί να σου κάνει κριτική για κάτι που είπες, αλλά να σε αγκαλιάσει αμέσως μετά με τέτοια αλήθεια, που να μην ξέρεις αν πρέπει να απολογηθείς ή να ερωτευτείς ξανά. Είναι εκείνη που θα σου θυμίσει να πάρεις ομπρέλα γιατί βρέχει, αλλά θα σου χαρίσει και μια εσωτερική λιακάδα με το χαμόγελό της.

Αν την αγαπήσεις όπως της αξίζει, θα έχεις στο πλευρό σου έναν άνθρωπο που ξέρει να σε νοιάζεται και να σε εμπνέει. Θα σε φροντίζει με επιμέλεια και θα σε ενθαρρύνει με γενναιοδωρία. Θα έχει την πειθαρχία να κρατά γερά τις ρίζες της σχέσης σας και την καρδιά να την κάνει να ανθίζει με χαμόγελα, παιχνίδι και ρομαντισμό.

Και κάπου εκεί, χωρίς να το περιμένεις, θα τη δεις να λάμπει. Όχι επειδή προσπαθεί να τραβήξει το φως πάνω της, αλλά γιατί είναι φως. Ένα φως σταθερό, αληθινό, γεμάτο νόημα – σαν εκείνο το κεράκι που σου φτιάχνει ατμόσφαιρα χωρίς να καίει τα φρύδια σου.